Szubak Smirnowa – co niszczy, gdzie szukać gniazd i jak się go pozbyć?

Szubak Smirnowa, inaczej znany jako szara wołga to szkodnik, który może znacząco zaszkodzić roślinom w ogrodzie. Gatunek ten zakłada swoje gniazda głównie w drewnie, co może prowadzić do znacznego uszczerbku w budowlach drewnianych. Aby się go pozbyć, należy podjąć odpowiednie środki zaradcze, takie jak usuwanie zainfekowanych drewnianych elementów lub stosowanie środków chemicznych, ale warto również zadbać o profilaktykę, by uniknąć jego powrotu. Co warto o tym szkodniku wiedzieć?

Jak wygląda larwa szubaka?

Larwa szubaka, określana też jako larwa chrząszcza z rodziny szubakowatych, ma charakterystyczny wygląd. Jej ciało jest walcowate i pokryte twardym egzoszkieletem, który jest zazwyczaj brązowe lub czarne. Larwa ma sześć małych nóg, ale są one słabo rozwinięte i służą głównie do poruszania się po powierzchni podłoża. Na głowie larwy szubaka można zauważyć silnie rozwinięte żuwaczki, które umożliwiają jej gryzienie i rozdrabnianie pokarmu. Larwy te żywią się głównie drewnem lub martwym drewnem roślinnym, dlatego często są uważane za szkodniki w leśnictwie, ogrodnictwie i budownictwie.

W miarę jak larwa rośnie, przechodzi przez kilka stadium rozwoju, a jej ciało może się zmieniać, stając się większym i bardziej rozwiniętym, z wyraźnie widocznymi segmentami ciała. Larwy szubaka przepoczwarczają się, tworząc kokon i przechodzą w stadium poczwarki, z którego w końcu wylęga się dorosły chrząszcz.

Skąd się biorą szubaki?

Szubaki, czy też inaczej chrząszcze szubakowate, biorą się z jaj, które składają dorosłe osobniki. Proces rozmnażania szubaków zaczyna się, gdy dorosłe chrząszcze wiosną lub latem składają jaja. Jaja te mogą być umieszczane w różnych miejscach, w zależności od gatunku, ale często są kładzione w szczelinach drewna, w korze drzew, pod łuskami kory, wewnątrz drewna lub innych miejscach, które zapewniają ochronę przed środowiskiem zewnętrznym.

Z jaj wylęgają się larwy szubaków, które są główną fazą rozwojową tych owadów. Larwy te żywią się drewnem lub martwym drewnem roślinnym, przeprowadzając proces żerowania i rosnąc w miarę upływu czasu. Po przejściu przez kilka stadiów larwalnych i osiągnięciu odpowiedniego rozmiaru, larwy przepoczwarczają się. W stadium poczwarki zachodzi przekształcenie się w dorosłe chrząszcze.. 

Czym się żywi dywanowy szkodnik?

Dywanowy szkodnik, nazywany też molem dywanowym to owad, który żywi się przede wszystkim naturalnymi włóknami organicznymi, takimi jak wełna, jedwab, futro, pióra i inne materiały pochodzenia zwierzęcego. Jest to szkodnik, który może być szczególnie uciążliwy w domach, ponieważ atakuje tekstylia i może powodować znaczne szkody w ubraniach, dywanach, kołdrach i innych materiałach wykonanych z naturalnych włókien.

Dywanowy szkodnik przeprowadza swój cykl życiowy w pobliżu miejsc, gdzie znajdują się materiały, które stanowią jego pożywienie. Jego larwy, które są głównym stadium żerowania, żerują na tkaninach, rozszarpując je i niszcząc. Dorosłe męskie osobniki rzadko spożywają pożywienie i żyją stosunkowo krótko. Natomiast dorosłe samice mogą składać jaja na powierzchni materiałów, co stanowi początek kolejnego pokolenia szkodników.

Aby chronić swoje tekstylia przed dywanowym szkodnikiem, zaleca się przechowywanie ich w miejscach suchych i czystych, unikanie nadmiernego wilgotności, a także stosowanie metod ochrony, takich jak pakowanie w szczelne pojemniki, pranie i czyszczenie regularnie, oraz używanie środków owadobójczych, jeśli to konieczne.

Czego nie lubi szubak?

Szubaki nie lubią kilku rzeczy i warunków, które mogą sprawić, że będą unikać określonych miejsc lub środowisk. 

  • Światło: Szubaki są nocnymi owadami i unikają światła. 
  • Dźwięki: Są wrażliwe na drgania i dźwięki.
  • Ekstremalne temperatury: Zimno lub upały mogą je odstraszyć, choć nie jest to trwała metoda ochrony przed nimi.
  • Środki odstraszające: Istnieją dostępne na rynku środki odstraszające, zawierające substancje chemiczne lub naturalne, których szubaki nie lubią. 
  • Czystość i higiena: Szubaki lubią obszary, gdzie mogą znaleźć pożywienie, zwłaszcza resztki pokarmu i drobinki organiczne. Dbając o czystość i higienę w swoim otoczeniu, można ograniczyć dostępność pożywienia i utrudnić im przebywanie w danym miejscu.

Warto zauważyć, że choć te czynniki mogą odstraszać szubaki, nie są one gwarantem całkowitej ochrony przed nimi. Jeśli masz problem z szubakami w swoim otoczeniu, może być konieczne podjęcie bardziej konkretnych działań, takich jak usuwanie ich gniazd lub stosowanie profesjonalnych środków kontroli szubaków.

Co zabija szubaki?

Istnieje kilka sposobów, które mogą być skuteczne w zwalczaniu szubaków i eliminowaniu tego rodzaju szkodników. 

  1. Insektycydy: Stosowanie środków chemicznych, takich jak insektycydy, jest jednym z najczęściej wybieranych sposobów na zabijanie szubaków. Można je aplikować w postaci sprayu, pyłu lub aerozolu, aby zabić lub odstraszyć szubaki. Pamiętaj jednak, że stosowanie środków chemicznych wymaga ostrożności i może być szkodliwe dla ludzi i zwierząt domowych.
  2. Pułapki: Mogą być skutecznym narzędziem do ich zwalczania. Istnieją różne rodzaje pułapek, takie jak klejące pułapki, które przyciągają szubaki i zatrzymują je, uniemożliwiając im dalsze poruszanie się.
  3. Usuwanie źródła przyciągającego szubaki to skuteczny sposób na kontrolę tych owadów. To oznacza, że należy utrzymywać czystość i porządek w pomieszczeniach, unikać resztek jedzenia i drobinek organicznych oraz naprawiać ewentualne źródła wilgoci, które przyciągają szubaki.
  4. Profesjonalna pomoc: W przypadku poważnej infestacji szubakami, często konieczne jest skorzystanie z usług profesjonalnych firm zajmujących się zwalczaniem szkodników. Specjaliści ci mogą zidentyfikować źródło problemu i zastosować odpowiednie środki kontrolne.

Pamiętaj, że skuteczność różnych metod może się różnić w zależności od rodzaju szubaka i skali infestacji. Ważne jest, aby stosować środki ostrożnie i zgodnie z instrukcjami producenta oraz, jeśli to konieczne, skonsultować się z profesjonalistami ds. zwalczania szkodników.