Wierzba wiciowa, zwana też wąskolistną, to gatunek wierzby charakteryzujący się charakterystycznym wyglądem i szerokim zastosowaniem. Przyjrzyjmy się jej wyglądowi, miejscom występowania, wysokości oraz wymaganiom, które muszą być spełnione podczas jej uprawy lub pielęgnacji.
Wierzba wiciowa – charakterystyka i pochodzenie
Wierzba wiciowa (Salix viminalis) to gatunek drzew lub krzewów z rodziny wierzbowatych (Salicaceae). Występuje naturalnie w Europie, Azji i Ameryce Północnej. W Polsce jest pospolita na niżu, w wilgotnych miejscach nad rzekami i strumieniami.
Charakterystyka:
- Drzewo lub krzew o wysokości do 6 m.
- Pędy są giętkie, owłosione, z czasem nagie.
- Liście są lancetowate, o długości do 10 cm.
- Kwiaty są zebrane w kotki męskie i żeńskie.
- Owoce to torebki z drobnymi nasionami.
Pochodzenie:
Wierzba wiciowa pochodzi z Europy, Azji i Ameryki Północnej. W Polsce jest pospolita na niżu, w wilgotnych miejscach nad rzekami i strumieniami.
Gdzie rośnie wierzba wiciowa?
Występuje ona w różnych częściach Europy, a także w Azji Środkowej. Jest to roślina rodzima dla kontynentu europejskiego, a jej naturalne występowanie obejmuje tereny o umiarkowanym klimacie. Wierzba wiciowa rośnie w różnych siedliskach, w tym na brzegach rzek, strumieni, bagien, wilgotnych lasach, a także na terenach podmokłych.
Jak wysoko rośnie wierzba?
Wysokość wierzby zależy od gatunku. Największe wierzby, takie jak wierzba biała (Salix alba) i iwa (Salix babylonica), mogą osiągnąć wysokość do 30 m. Wierzby średniej wielkości, takie jak wierzba krzewiasta (Salix caprea) i wierzba purpurowa (Salix purpurea), osiągają wysokość do 10 m. Małe wierzby, takie jak wierzba płożąca (Salix repens) i wierzba borówkolistna (Salix myrsinifolia), dochodzą do wysokości ledwie jednego metra.
Lista wysokości niektórych popularnych gatunków wierzb:
- Wierzba biała (Salix alba): 20-30 m
- Wierzba iwa (Salix babylonica): 10-25 m
- Wierzba krzewiasta (Salix caprea): 5-10 m
- Wierzba purpurowa (Salix purpurea): 5-10 m
- Wierzba płożąca (Salix repens): 0,5-1 m
- Wierzba borówkolistna (Salix myrsinifolia): 0,5-1 m
Wierzba wiciowa – uprawa
Uprawa wierzby wiciowej jest stosunkowo prosta i może być satysfakcjonująca, zwłaszcza jeśli chcesz wykorzystać ją do produkcji wikliny, biomasy drzewnej lub po prostu jako rośliny ozdobne w ogrodzie.
- Wybór miejsca: Najlepiej rośnie na wilgotnych, żyznych glebach. Wybierz miejsce o dostępie do dużej ilości słońca lub półcienia.
- Przygotowanie gleby: Wykop dołek o głębokości i szerokości około 30 cm i dobrze go przekop. Możesz również dodać organiczny kompost, aby poprawić strukturę gleby.
- Sadzenie: Można przeprowadzić wiosną lub jesienią. Wybieraj zdrowe sadzonki lub pędy o długości około 30-60 cm.
- Podlewanie: Po posadzeniu obficie podlej sadzonki, a następnie regularnie utrzymuj umiarkowaną wilgotność gleby, zwłaszcza w okresach suszy.
- Nawożenie: Nie wymaga dużego nawożenia, ale wiosną można zastosować nawóz ogrodniczy o zrównoważonym składzie.
- Pielęgnacja: Przycinaj drzewo regularnie, aby zachować kształt i rozmiar.
- Zbiór: Wierzba wiciowa jest często uprawiana ze względu na produkcję wikliny i biomasy drzewnej. Zbiór wikliny przeprowadza się w okresie zimowym, gdy roślina jest w spoczynku.
Jakie wymagania ma wierzba?
Wierzby to rośliny o bardzo szerokich wymaganiach. Mogą rosnąć na różnych glebach, od piaszczystych po gliniaste, o odczynie od kwaśnego do zasadowego. Preferują stanowiska słoneczne, ale mogą tolerować również półcień. Są odporne na mróz i suszę.
Szczegółowe wymagania wierzb:
- Gleba: mogą rosnąć na różnych glebach, ale preferują gleby żyzne i przepuszczalne.
- Nasłonecznienie: preferują stanowiska słoneczne, ale mogą tolerować również półcień.
- Wilgotność: preferują stanowiska wilgotne, ale mogą tolerować również suszę.
- Odczyn gleby: są tolerancyjne na odczyn gleby, ale preferują gleby o odczynie obojętnym lub lekko zasadowym.
- Mróz: odporne.
- Suszenie: odporne na suszę.
Gdzie najlepiej sadzić wierzby?
- Tereny wilgotne: Dobrymi miejscami do sadzenia wierzby są brzegi rzek, strumieni, bagien, stawów i tereny podmokłe. Ich korzenie dobrze znoszą przesiąkający grunt.
- Siedliska nad wodą: Wierzby są często wykorzystywane do utwardzania brzegów rzek i jezior ze względu na zdolność ich korzeni do stabilizowania gleby.
- Ogródki wodne: Sadzenie ich w pobliżu stawów lub oczek wodnych może stworzyć przyjemny krajobraz.
- Tereny podmokłe: Wierzby znakomicie sprawdzają się na obszarach podmokłych lub zalewowych, gdzie inne rośliny mogą mieć trudności ze względu na nadmierną wilgotność.
- Siedliska nad brzegiem rzeki: Wierzby są często sadzone na obszarach wiejskich, szczególnie na obszarach nadbrzeżnych, gdzie mogą dostarczać drewno opałowe lub materiał do wyrobu wikliny.
- Parki i ogrody: Wierzby są również popularnymi drzewami ozdobnymi w parkach i ogrodach. Dostarczają cienia i tworzą atrakcyjne aleje lub zielone elementy krajobrazu.
- Miejsca z dużą ilością słońca: Wiele odmian wierzby lubi pełne nasłonecznienie, dlatego najlepiej rosną na otwartych terenach z dostępem do światła słonecznego przez większą część dnia.
Odmiany wierzby wiciowej
Popularne odmiany wierzby wiciowej:
- Bolero – to odmiana o zwisających pędach, które osiągają długość do 2 m.
- Flexuosa – odmiana o giętkich pędach, które można formować w różne kształty.
- Hakuro Nishiki – o pstrych liściach, które są zielone, białe i różowe.
- Pendula – odmiana o zwisających pędach, które osiągają długość do 6 m.
- Sempervirens – o zielonych liściach, które pozostają na roślinie przez cały rok.